Nog even, en dan is ze weg: Angela Merkel. Wie had ooit gedacht dat een slim meisje uit een simpel gezin uit de DDR Bondskanselier van Duitsland zou worden? Dat ze door heel erg dichtbij zichzelf te blijven het zo lang zou volhouden? Om er een plaatje op te plakken: Dit is authentiek leiderschap. Eigenlijk wilde ik iets schrijven over vrouwelijk leiderschap. Maar wat een onzin. Het gaat er helemaal niet om of ze vrouw of man is. Het gaat erom of ze de juiste dingen doet voor het land, of ze in staat is de mensen aan zich te binden en de juiste mensen om zich heen te verzamelen. Dat laatste maakt of breekt je. En blijkbaar doet ze dat goed. Want als het gaat over het uitbuiten van het feit dat ze een vrouw is in deze functie (dat is vandaag de dag nog steeds bijzonder) zal Angela Merkel ongetwijfeld de PR mensen, stylisten en noem ze maar op, ervan hebben weten te overtuigen dat haar werkpak gewoon een zwarte broek met een kleurig halflang jasje is. En dat haar haar verzorgd moet zijn, maar niet teveel gekapt. Dat ze hier niet teveel tijd aan gaat besteden omdat er belangrijkere zaken zijn. De glamour die deze baan met zich mee brengt is haar vreemd en dat is net zo prima als dat vrouwelijke leiders hun vrouwelijkheid uitbuiten. Als iets bij je past en helpt om je doelen te bereiken: Go!