Als je 18 jaar oud bent en je bent wereldkampioen hockey geworden, dan ben je ervan overtuigd dat de wereld van jou is. En in zekere zin is dat ook zo. Je staat in het middelpunt van de belangstelling. En de mediawereld maakt jou en je team wereldberoemd.
‘Ken ik jou niet ergens van?’ hoor je in binnen- en buitenland.
Als je 38 jaar bent en je bent inmiddels moeder geworden, dan begin je een beetje te twijfelen of de wereld van jou alleen is. Je begint je zorgen te maken over de toekomst. Het begint met kleine zorgen, of het goed gaat op school en of ze wel veilig thuiskomen. Ook de berichten over de opwarming van de aarde, de ongelijkheid in de samenleving en de ontbossing van het oerwoud beginnen klein en worden met het jaar groter. Dan komt als je ergens in de 40 bent het besef dat het echt anders moet in de wereld. En als je dat vindt, wat kun je dan zelf doen om daaraan bij te dragen.
Ieder kind wordt geboren met de vraag: ‘Waarom?’ De meeste mensen zijn ‘de waarom vraag’ vergeten, ik heb er mijn werk van gemaakt. Ik ben ervan overtuigd dat we door vragen te stellen, de wereld een stukje beter kunnen maken. Waarom zou ik geloven dat een bedrijf CO2 neutraal produceert, waarom zou ik geloven dat de verschillen tussen mannen en vrouwen verdwenen zijn of waarom zou ik geloven dat die mooie jurk niet door kinderhanden is gemaakt? Waarom zou ik dat geloven, waarom zou jij dat geloven? Wat je belooft, moet je waarmaken. Het is mijn passie om mensen te helpen om echte verhalen te vertellen. Verhalen die mensen in beweging zetten, vandaag en morgen.
